Wykorzystana literatura
Mirek Z., Piękoś-Mirkowa H. 2009. Fitogeograficzne aspekty endemizmu w Polsce. 53, 3-4: 7-30.
Parusel J. 2001. Cerastium alpinum L. Rogownica alpejska. ss. 51-53 [w:] Zarzycki K., Kaźmierczakowa R. (red.), Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Inst. Botaniki im. W. Szafera, Inst. Ochrony Przyrody PAN, Kraków.
Parusel J. 2008. Cerastium alpinum L. Rogownica alpejska 118-120 [w:] Mirek Z., Piękoś-Mirkowa H. (red.) Czerwona Księga Karpat Polskich. Inst. Ochrony Przyrody PAN, Kraków.
Perzanowska J. Rogownica alpejska. 192-202. Biblioteka monitoringu środowiska, t. 3. Wyd. MŚ., Warszawa.
Piękoś-Mirkowa H. 2001. Campanula serrata (Kit.) Hendrych – dzwonek piłkowany. W: R. Kaźmierczakowa, K. Zarzycki (red.), Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Inst. Botaniki im. W. Szafera, Inst. Ochrony Przyrody PAN, Kraków.
Piękoś-Mirkowa H. 2001. Campanula serrata (Kit.) Hendrych – dzwonek piłkowany. W: Sudnik-Wojciechowska B., Werblan-Jakubiec H. (red.) Gatunki roślin. Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. Tom 9. Ministerstwo Środowiska, Warszawa, 92-95.
Piękoś-Mirkowa H., Mirek Z., Miechówka A. 1996. Endemic vascular plants in the Polish Tatra Mts. Distribution and ecology. Polish Bot. Stud. 12: 1-107.
Piękoś-Mirkowa H., Mirek Z. 2010. Zagrożenie i ochrona endemicznych roślin naczyniowych występujących w Polsce. Chrońmy Przyrodę Ojczystą 66, 1: 15-26.
Walters C., Wheeler L., Stanwood P. 2004. Longevity of cryogenically stored seeds. Cryobiology 48, 3: 229-244.
Walters C. 2003. Optimising seed bank procedures. 723-743. [w:] Seed conservation: turning science into practice. Royal Botanic Garden, Kew, London. UK.
Zarzycki K. 2000. Minuartia setacea (Thuill.) Hayek. Mokrzyca szczeciolistna – CR. 12: ss.: 96–97. [w:] Zarzycki K., Kaźmierczakowa R. (red.), Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Inst. Botaniki im. W. Szafera, Inst. Ochrony Przyrody PAN, Kraków.
Zarzycki K., Wróbel I. 2012. Przemiany pienińskiej flory roślin naczyniowych w XX wieku. Pieniny – Przyroda i Człowiek 12: 43–56.